رافائل به عنوان عنوان هنرمندی که اعتقاد واقعی به دین مسیحیت داشت شناخته می شود و اکثر کارهای او زمینه مذهبی دارند. در این میان فرسک یا نقاشی دیواری «پارناساس» یکی از معدود کارهای اوست که زمینه مذهبی ندارد و یا کمتر دارد.
The Parnassus
در تالار سیناترا در واتیکان رافائل چند نقاشی کشیده است که قبل از این «گرد همایی بحث» را با هم مرور کرده بودیم.
در کنار این تابو تابلوی دیگری وجود دارد اینبار با عنوان «گرد همایی شعرا » که به جای اندیشمندان از شعرا به عنوان شخصیت های تابلو استفاده شده است.
نقاش در اینجا هم از آپولو به عنوان فرد اصلی استفاده کرده است. در واقع کارکردهای زیاد آپولو به نقاش این اجازه را می دهد تا هماهنگی لازم را بین تابلوهای خود ایجاد کند.
آپولو که به عنوان روح یونان باستان به شمار می رود در واقع الهام بخش الهه های موسیقی و هنر است و تاجی از برگ غار به سر دارد و یک آلت موسیقی می نوازد. یکی از تاثیر پذیری های مسیحیت از یونان همین تاجی است که بر سر آپولو دیده می شود.
در مرحله اول به نظر می آید شناسایی افراد تابلو از اهمیت بیشتری برخوردار باشد که برای کمک به این موضوع از عکس زیر استفاده می کنیم.
شخصیت های تابلوی پارناساس
نام تابلو برگرفته از نام کوهی است که آپولو در آن سکنی گزیده است. هومر شاعر بزرگ را در حالی می بینید (به صورت نابینا) که لباسی آبی که نشان دهنده سعادت اخروی است دیده می شود.
در این میان شاعرانی که لباس قرمز رنگ دارند کسانی هستند که در دنیای مادی نیز موفق بودند مثل دانته آلیگری.
اگر دقت کنید 3 نفر در حال نگاه کردن بیننده هستند که دو نفر از آنها شناخته شده و یکی ناشناس است.(شماره 11) که با توجه به عادت رافائل بعید نیست که پرتره خودش باشد.
آبشار کوچکی از زیر پای آپولو روان است که نشان دهنده این است که احساسات شاعرانه از سمت خداوندان سرازیر می شود و حالت نشستن و ایستادن افراد ما را به یاد حالت نت های موسیقی و آهنگین بودن آنها و باطبع شاعران می اندازد.
دخترانی که از شماره 2 تا 10 معرفی شده اند هنرمند نیستند بلکه دختران خداوندان هستند که هر کدام از آنها نماینده هنری خاص هستند و به آنها اصطلاحا موز یا Muse می گویند. مثلا اورانیا Urania الهه شعر و موسیقی و طالع بینی است . مثلا دخترک شماره 2 به نام کالیوپ هم نام آلتی موسیقی است که به دست گرفته است و هم دختر زئوس است و هم نماینده شعر حماسی است . ( به هر حال اینها دلیل خوبی واسه اینطور لباس پوشیدن نیست! )
آنچیز که مسلم است نقاش ، هنرمندان را بر اساس منزلت خود به آپولو نزدیک یا دور کشیده است.
اما در نهایت نکته جالب این تابلو: درختان در اینگونه آثار نماد دانش و حیات جاودانی هستند اما ریشه این نماد مخصوصا هنگامی که فردی با تاج در زیر آن نشسته باشد برگرفته از رسومات بودایی است . همچنین بیشه مقدس یک جنبه از پرستش درخت در میان یونانیان باستان بوده است و محلی برای غیب گویی به حساب می آمده است.
افاضات اضافی:
الک: نمادی برای شناسایی درست از نادرست و مومن از کافر. یکی از نمادهای بکارت است زیرا که در روم باستان 6 دوشیزه بودند که خود را وقف وستا (شبیه به اوستا) الهه اجاق رومیان کردند و متعهد بودند که همواره آتش را در مذبح او همواره روشن نگه دارند. پس از آن متهم به زنا شدند و برای ثابت کردن بی گناهی خود آب را با الک کشیدند!
فوسکا 
آخرین نظرات داده شده